Ze heeft het zwaar
Floor heeft het zwaar deze dagen. De afgelopen week geeft ze de zogenaamde N8-kuur gekregen, een chemokuur met middelen die ze nog niet eerder kreeg. Ze werd er moe van en sinds een aantal dagen heeft ze flinke buikpijn. Ze eet niet en drinkt weinig, maar ze geeft wel over. Vandaag daarom maar even met de dienstdoende oncoloog gebeld of dat normaal is. En ja, het past bij de bijwerkingen van deze kuur…
Floor zit het liefst op de bank filmpjes te kijken. Veel meer komt er echt niet uit op het moment. We laten haar maar. Als ze maar voldoende vocht binnenkrijgt. En dat is een beetje een probleem. Ze heeft zelf geen zin om te drinken. Om ervoor te zorgen dat ze toch vocht binnenkrijgt, geven we ORS via de sonde. Dat was ons vrijdag in het ziekenhuis aangeraden om te voorkomen dat ze in het ziekenhuis aan het infuus moest.
Was ze tijdens de hele kuur zo moe en pijnlijk? Nee, gelukkig niet. De kuur startte vorige week woensdag, in plaats van de hoge dosis kuur. De eerste dagen leek er weinig aan de hand. Ze deed mee met school, de juf van de ziekenhuisschool kwam langs en ze wilde graag spelen met de pedagogisch medewerkster. Op sommige dagen was ze snel moe en wilde ze aan het eind van de ochtend al weer slapen en dan ook vroeg in de avond weer. Maar er waren ook dagen dat ze een heel druk programma had en dan niet eens vroeg naar bed wilde. Zoals donderdag. Dat was een drukke, maar erg leuke dag.
Om 8.30 uur zat Floor klaar om mee te doen met school, via de laptop. Toen de kinderen naar buiten gingen om andere groepen uit te zwaaien omdat die op schoolreis gingen, ging Floor knutselen. Om 9.30 uur kon ze weer even inloggen, maar om 10.00 kwam de juf van de ziekenhuisschool een uurtje werken. Daarna zelf weer knutselen, en een kort bezoekje van Pieter Post.
Aan het begin van de middag ging ze koekjes bakken met de pedagogisch medewerkster. Op haar eigen kamer deeg kneden en de koekjes op de badplaats leggen, waarna de speeljuf de bakplaat naar de oven op de gang bracht. Wat rook het heerlijk in de gang en in Floors kamer!
Dat vonden de spelers van PSV ook, die ’s middags op de afdeling kwamen. Twee spelers kwamen Floors kamer in. Een daarvan was Floors (en mijn) achterneef Remko Pasveer, de tweede keeper van PSV. Toen hij hoorde dat wij in het ziekenhuis waren, heeft hij gevraagd of hij mee mocht naar het Prinses Maxima Centrum Leuk om hem te zien. Floor vond het eerst wel spannend, maar toen pakte ze haar My Little Pony knuffel en begon een verhaal tegen de voetballers. Heerlijk om te zien hoe ze los kwam. De voetballers (behalve Remko was ook Jürgen Locadia van de partij) mochten zelfs een zelfgebakken koekje proeven. Ze vond het ook helemaal niet erg om met de voetballer en de kampioensschaal op de foto te gaan. Als haar knuffels er maar bij mochten zijn. Het bezoek van Remko leverde zelfs een bericht op in Ad.nl.
Voordat de voetballers kwamen, kwamen ook nog een paar berendokters naar Floors kamer, om te kijken of er nog knuffels ziek waren, Floor hielp met de genezing van een My Litle pony.
De kuur bestond uit verschillende middelen. Een ervan moest een aantal dagen continu worden toegediend, een ander moest iedere dag een uur. Daardoor konden we woensdagavond naar huis, terwijl de kuur nog niet helemaal klaar was. Donderdag en vrijdag moesten we terug voor een gift van een uur.
Vandaag kwam de Kinderthuiszorg om weer een beenprik te geven. Dat moet dagelijks gebeuren, totdat Floors bloedwaarden goed genoeg zijn om een extra stamcelafarese te ondergaan. Floor ziet er enorm tegenop. Gelukkig komt de verpleegkundige al ’s morgen vroeg. “Dan hebben we het maar gehad”, zegt Floor. Ondanks dat ze zich heel vervelend voelt, blijft ze dapper doorgaan. Onze held.
Oudere blogs > 2015
december
- 21 december 2015 - Het doel heiligt de middelen
- 14 december 2015 - YES, we hebben een GO
- 05 december 2015 - Amerika verkennen
november
oktober
- 31 oktober 2015 - Onverwacht in Ede
- 25 oktober 2015 - Volle kracht vooruit
- 11 oktober 2015 - Gewoon is speciaal
september
- 26 september 2015 - Tussenstop Amerika
- 14 september 2015 - Regenbogen
- 07 september 2015 - Stapje voor stapje
- 02 september 2015 - Met vallen en opstaan
augustus
- 30 augustus 2015 - Het wachten duurt zo lang
- 24 augustus 2015 - Afwachten
- 21 augustus 2015 - Door een dal
- 09 augustus 2015 - Op naar de hoge dosis chemo
juli
juni
- 30 juni 2015 - Hoop en twijfel
- 17 juni 2015 - Zo bang
- 14 juni 2015 - Wat een spanning
- 03 juni 2015 - Meteen naar de volgende ronde
mei
- 28 mei 2015 - In Ede in het ziekenhuis
- 24 mei 2015 - Ze heeft het zwaar
- 17 mei 2015 - De angst regeert
- 13 mei 2015 - Met een omweg
- 07 mei 2015 - Fijne start van een spannende periode
april
- 30 april 2015 - Een extra hobbeltje genomen
- 23 april 2015 - De operatie is geslaagd!
- 04 april 2015 - Het is niet gewoon
maart
- 29 maart 2015 - Heel Putten viert Floors verjaardag
- 16 maart 2015 - Die chemo hakt erin, zeg!
- 09 maart 2015 - Op afstand meedoen
- 03 maart 2015 - Wat de pot schaft
februari
- 24 februari 2015 - Omdat ik een beetje kanker heb...
- 19 februari 2015 - Halverwege de vierde kuur
- 13 februari 2015 - Grote getallen
- 10 februari 2015 - Nog één nachtje slapen…
- 09 februari 2015 - Helaas geen stamcellenoogst
- 08 februari 2015 - Stamcellen oogsten
januari
- 30 januari 2015 - En dat is drie
- 27 januari 2015 - Bekwaam betrokken en bevlogen
- 26 januari 2015 - Een lichtpuntje
- 16 januari 2015 - Toch in het ziekenhuis
- 11 januari 2015 - Naar huis, maar met een druk programma
- 06 januari 2015 - Het kapsel van haar vader
- 05 januari 2015 - Laat Floor een mazzelaar zijn!
- 04 januari 2015 - Na heerlijke dagen volgt een spannende week
- 01 januari 2015 - Mooie start van het nieuwe jaar: Floor is thuis