Een paar dagen naar huis!
Yes. Dus er kan wel goed nieuws verteld worden in dat kamertje waar we steeds moeilijke gesprekken hebben met de artsen. Vandaag kregen we er de mededeling dat ze er alles aan doen om Floor een paar dagen naar huis te kunnen krijgen voordat maandag 5 januari de tweede kuur begint. Naar huis!
Een paar dagen met z’n zessen in ons eigen huis. Een heel weekend (of een deel ervan) met ons eigen, hele gezin genieten van elkaar en z’n allen. Geen artsen en verpleegkundigen die steeds komen kijken, geen piepjes van het infuus, geen koffie halen op de gang en broodjes smeren in de familiekamer. En wat ons betreft ook geen visite. Want na vier weken kunnen we eindelijk een paar dagen met z’n allen bij elkaar zijn.
De bloedwaarden zijn de laatste dagen explosief snel naar de juiste hoogte gestegen. Ze zijn zo goed, dat Floor wat dat betreft vandaag al de volgende kuur zo kunnen krijgen. Toch moet er nog wel wat gebeuren voor ze echt naar huis kan. Daar wordt hard aan gewerkt. Door de artsen, en door Floor. Ze is nu nog afhankelijk van het infuus, daar moet ze vanaf. Dus wordt de voeding via het infuus afgebouwd en tegelijkertijd de voeding via de sonde verhoogd. Die mogen we zelf geven, ook thuis. Ook moet de pijnmedicatie via het infuus omlaag. In de komende dagen wordt die langzaamaan vervangen door alternatieven (morfinepleisters en sonde).
Een deel van de infuusleidingen kan de prullenbak in. Vandaag is de antibiotica al afgekoppeld. Daardoor kunnen we gebruikmaken van een kleinere infuuskast. Dat is een ander gezicht in de kamer.
En natuurlijk moet ook Floor zelf in staat zijn om naar huis te gaan. Ze moet meer uit bed komen en meer in beweging zijn. Dat ging vandaag erg goed. Nadat ze de afgelopen dagen steeds een paar stapjes uit haar bed had gedaan, zijn we vandaag naar de familiekamer geweest. Dat vond ze wel heel spannend, ze moest uit haar ‘eigen veilige kamer’. Nadat ze veilig op mijn schoot had gezeten, wilde ze lekker kleuren en knutselen.
Ze zat heerlijk ontspannen met Marije en nicht Eva aan tafel. In haar nieuwe Hello Kitty badjas. Geweldig om te zien.
Toen we een tijdje terug waren op de kamer, kwamen opa en oma langs met een cadeau: een set van Hello Kitty met handschoenen, sjaal en een muts. Wat is Floor daar blij mee! Ze wilde ze steeds in de buurt hebben. En omdat ze er toch waren, moest oma ook maar even voorlezen. Daar genoot zowel Floor als oma enorm van.
De muts is voor als ze haar haartjes kwijt is. En dat duurt nu niet lang meer. ‘S morgens liggen er een paar op haar kussen. Nog niet zo veel, maar het zullen er steeds meer worden. Maar als dat alles is…
Hopelijk kan ze dus vrijdag en anders zaterdag naar huis. En dan gaan we maandag alweer terug voor de volgende kuur. Die duurt weer ongeveer een week. In die tijd zijn we weer de hele tijd in het ziekenhuis.
Oudere blogs > 2014
december
- 29 december 2014 - Een paar dagen naar huis!
- 26 december 2014 - Verbetering tijdens vreemde Kerstdagen
- 25 december 2014 - Tussen hoop en vrees
- 22 december 2014 - Blij met een broodje
- 20 december 2014 - Het mutsje van oma
- 18 december 2014 - Een Whatsapp-relatie
- 16 december 2014 - De eerste chemo zit er op
- 15 december 2014 - Een wirwar van emoties
- 14 december 2014 - Nog meer steun
- 13 december 2014 - Ongelofelijk, al die steun
- 13 december 2014 - De chemo is begonnen
- 12 december 2014 - Net als in de film
- 12 december 2014 - Broers en zus op visite
- 12 december 2014 - Wachten op de wekker die niet gaat